test Test Test

Test jezelf. Met deze twee woorden hebben ze me altijd weer liggen. Telkens ik een weekblad open sla, staat er wel één of andere psychologische test in waardoor je jezelf beter zou moeten leren kennen. En IK KAN ER NIET AAN WEERSTAAN! Voor velen onder jullie zal het wel een ongelofelijke tijdverspilling lijken, maar ter mijner verdediging wil ik wel meegeven dat vele bedrijven ook zo’n testen gebruiken om nieuwe werknemers te screenen …

Nu, als ik eerlijk ben ga ik eerder voor de lichtere persoonlijkheidstestjes dan het zwaardere psychologische werk. Genre “Wat voor dier schuilt er in jou?”, “Teken uw droomhuis en ik zeg je wie je bent”, of “Hoe tolerant ben je?”. Zo ben ik te weten gekomen dat ik te vergelijken ben met een kruising tussen een labrador en een luiaard: speels, lief, maar hangt liever de godganse dag te niksen … Sorry, geen commentaar!

Wat de teken-een-huis-test betreft, kwam ik er ook al niet zo goed uit. Ik blijk namelijk contactgestoord. En dat alleen maar omdat ik geen deurknoppen had getekend! Daarna werd duidelijk dat ik de derde test zelfs niet meer moest invullen: ik ben Extreem Intolerant. Dat kan ook niet anders als je de oorzaak van je toorn (het ‘boekske’) regelrecht de haard ingooit, met een brandende lucifer erbovenop.

Maar als je denkt dat mijn zin voor onnozele testjes daarmee afgenomen was, dan heb je het serieus mis. Ik las deze week namelijk ergens dat je enkel je toetsenbord van je computer moest omdraaien om te weten wie je bent, en hupla: ik was weer vertrokken! Als een gek heb ik met mijn toetsenbord zitten schudden om te zien wat eruit viel. Kruimels van chips en koekjes, stukjes chocolade, een paar fruitvlieglijkjes, en heel veel wenkbrauwhaartjes. De vakkundige uitleg? “Je brengt (te) veel tijd door achter je computer en eet ondertussen ongezonde snacks.” Juist ja. “Dode insecten kunnen erop wijzen dat er te weinig zuurstof in je werkkamer aanwezig is.” Of die beesten hebben zich doodgevreten door mijn etensresten natuurlijk … Maar het beste moet nog komen: volgens mijn eigen uitleg trek ik mijn wenkbrauwhaartjes al eens uit omdat een perfectionist als ik soms wel eens gefrustreerd raakt (computers en ik komen niet zo goed overeen moet je weten – en dat is een Understatement Van Jewelste!), maar de testpsychologen hadden daar een andere mening over. Het uittrekken van je wenkbrauwhaar zou namelijk wijzen op een nakende depressie. “Vooral controlefreaks hebben er last van.” Dat deed de deur dicht. Ik heb het gehad. Deze Realiteit-Ontvluchtende, Extreem Intolerante Contactgestoorde Controlefreak groet u. Ik trek me terug in mijn huis zonder deurknoppen …