Elke moeder – kersvers of doorwinterd – zal het beamen: van zodra ze dat roze bundeltje in je armen leggen, zal je er alles aan doen om “een goede moeder” te zijn. Je eigen slaap opofferen om elke twee uur borstvoeding te kunnen geven, uren boven de stoof hangen om het perfecte verse groentenpapje te koken, overwerken om op woensdagmiddag een paar luttele uren bij je kind te kunnen doorbrengen, ’s ochtends extra vroeg opstaan om de ultieme brooddoos voor te bereiden, prachtige schoolwerkjes in elkaar knutselen, spreekbeurten schrijven, examenstof tot in den treure opvragen, … we kunnen er allemaal over meespreken. En uiteraard doen we dat bijna automatisch, omdat we onze bloedjes van kinderen doodgraag zien, en omdat we goede moeders WILLEN zijn. Maar geef toe: af en toe dat juk van de perfectie afgooien en een “slechte moeder” zijn, dromen we daar niet allemaal eens van? En natuurlijk heb ik het over de slechte moeder tussen aanhalingstekens, de slechte moeder die we onszelf al knipogend tegen andere moeders noemen. Zeggen dat de koekjes allemaal op zijn en dan ’s avonds zonder scrupules de inhoud van de hele koekjeskast voor de televisie naar binnen werken? Slechte moeder! :-) Je kinderen veel te vroeg naar bed sturen omdat je dan ein-de-lijk een paar uur helemaal voor jezelf alleen hebt? Slechte moeder! :-) Zeggen dat je pijn hebt aan je voet om toch maar niet voor de zevenenzestigste keer te moeten voetballen met je obsessieve zoon? Slechte moeder! :-)
Laat het duidelijk zijn: soms willen we wel eens een “slechte moeder” zijn, onze kinderen achter het behang plakken, en even – heel even maar – geen slaaf zijn. Soms willen we gewoon de boel de boel laten en ontsnappen aan de dagdagelijkse taken van het moederschap. En daar gaat ook de komedie “Bad Moms” over, een hilarische film van de schrijvers van “The Hangover” met Mila Kunis, Kristen Bell, Kathryn Hahn, Jada Pinkett Smith, en Christina Appelgate in de hoofdrol. Mila Kunis speelt Amy, die het op het eerste gezicht allemaal goed voor elkaar heeft. Een succesvolle carrière, een stel hyperintelligente kinderen en een prachtig huis. Stiekem is Amy ongelofelijk overwerkt en stevent ze af op een serieuze inzinking. Als dan ook nog eens haar huwelijk op springen staat, besluit ze met de steun van twee andere moeders die de onmogelijke standaarden zat zijn om alles te laten varen en helemaal los te gaan. Maar dit wordt helaas niet geaccepteerd door de plaatselijke Queen Bee …
Toen een vriendin van me – ook af en toe een ‘wanhopige moeder’ :-) – me vroeg om samen naar “Bad Moms” te gaan kijken, moest ik niet lang nadenken. Ik vertrouwde mijn drie monsters toe aan de goede zorgen van hun vader en trok voor het eerst in maanden nog eens naar de bioscoop. En zonder overdrijven: het was lang geleden dat ik nog zo gelachen had. En ik niet alleen. Bij sommige scènes bulderde de hele zaal mee. Wat een ontlading! Nu ja, de moeders in de film komen dan ook in de meest onmogelijke situaties terecht – mijn vriendin en ik voelden ons meteen megacompetent – en zeggen de meest hilarische dingen … ik moet nog lachen als ik eraan denk!
Daarom deel ik met veel plezier 10 duotickets uit voor “Bad Moms”. Zin in een avondje heerlijk luidop lachen met een andere “bad mom”? Of met een “bad dad” – waarom niet? Stuur me dan via lakatja@icloud.com een leuke anekdote over het moederschap: wat ging er al eens grandioos fout terwijl je het goed bedoeld had, of wat heb je je kids al eens wijsgemaakt om er zelf beter van te worden? De leukste verhalen worden beloond met een duoticket!
Twijfel je nog? Om je helemaal warm te maken is hier de hilarische trailer!
Geef een reactie